Πρόκληση για ανανέωση του πολιτικού κατεστημένου

Παρακολουθώντας κανείς τους διακεκριμένους αρθρογράφους στα έντυπα και ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης, που παίζουν τόσο σημαντικό ρόλο στην κοινωνία, είναι πλέον συνηθισμένος στον τρόπο παρουσίασης των γεγονότων. Με ελάχιστες εξαιρέσεις σχολιάζουν από την πολιτική τους γωνία που δημιουργεί εντυπώσεις, χωρίς να προχωρούν προτείνοντας στον πολίτη εναλλακτικές για δράση σαν απάντηση σε αυτά τα γεγονότα. Υποθέτει κάνεις ότι είναι θέμα αρχής της δημοσιογραφίας να μην κάνει αυτό το βήμα καθώς περιμένει τον ώριμο πολίτη να είναι σε θέση να αντιδράσει μόνος του στα γεγονότα. Και τούτο μέσα σε ένα ευρύτερο τηλεπικοινωνιακό παιχνίδι. Δυστυχώς ο απλός πολίτης μη έχοντας μάθει από το σχολείο του μέχρι σήμερα πώς να συμμετέχει στα κοινά και να κάνει κρητική θεώρηση πέφτει θύμα αυτού του παιχνιδιού. Κύρια συνέπεια, η κατάσταση που βρίσκεται σήμερα η χώρα.


Εν τούτοις το δίλλημα είναι σχετικά απλό για τον πολίτη. Στρουθοκαμηλισμός με την ελπίδα ότι η καταστροφή προ των θυρών θα αποφευχθεί ως εκ θαύματος η από τον Θεό της Ελλάδος η επείγουσα προσωπική δράσει στα κοινά και στις αποφάσεις που καθορίζουν το μέλλον του για εκ βάθρων ανανέωση του πολιτικού κατεστημένου και των πλοκάμων του.

Το κατεστημένο, υποθάλποντας τον στρουθοκαμηλισμό, ήδη έχει επιδοθεί σε έναν αγώνα φθοράς των αισθημάτων αγανάκτησης της κοινωνίας ελπίζοντας ότι με τον χρόνο και την βελτίωση της παγκόσμιας οικονομίας θα βρεθούν τρόποι να συνεχίσει με μικρές τροποποιήσεις αλλά πάντα πάνω στο μοντέλο της πελατειακής σχέσης και της διαπλοκής. Άλλωστε γιατί να θέλει να παραδώσει αμάχητη την νομή της εξουσίας που κατακρατούσε για γενεές; Βεβαίως αρκετά άτομα σε αυτό τον χώρο ξέρουν ότι διακινδυνεύουν ακόμη και την προσωπική τους ασφάλεια σε περίπτωση κοινωνικής εκρήξεως αλλά το παιχνίδι είναι χοντρό. Η ιστορία θα κρίνει αυτό το κατεστημένο για την μοναδική ευκαιρία που χάνεται για μία κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας με γενναία αναθεώρηση του συντακτικού χάρτη της χώρας. Και μαζί του τους σιωπώντας συνταγματολόγους κάθε αποχρώσεως.

Η πραγματικότητα σε αυτή την περίπτωση, σύμφωνα με πολλούς ξένους ειδικούς, είναι ο αναπόφευκτος εξοβελισμός από το Ευρώ και η πτώχευση μετά δυο χρόνια. Κλειστές τράπεζες, έλλειψη μισθών, απέραντη ανεργία, απερίγραπτη κοινωνική δυστυχία, καταρράκωση ακόμα και στα απομεινάρια της κοινωνικής συνοχής και για πολλά χρόνια. Και οτιδήποτε ποσοστό του δανείου θα παραμείνει πληρωτέο θα είναι πάντα στις πλάτες των απλών πολιτών.

Επομένως κοινωνική έκρηξη σαν συνέπεια αυτού του τρόπου δράσης είναι πολύ πιθανή. Η πτώχευση πρέπει να αποφευχθεί πάση θυσία. Δεν υπάρχει καταφύγιο σχεδόν για κανένα, στον ιδιωτικό η τον δημόσιο τομέα, σε τέτοιες εξελίξεις έστω και αν νομίζει ότι είναι `βολεμένος`. Η κρέμα του κατεστημένου νομίζει ότι βρίσκεται στο απυρόβλητο. Βλέπουμε ήδη την διαφυγή του πλούτου της. Επομένως το κεφάλι στην άμμο δεν είναι εναλλακτική για σκεπτόμενους απλούς πολίτες.

Από την άλλη, η εναλλακτική εκ βάθρων ανανέωσης του πολιτικού κατεστημένου και των πλοκάμων του φαντάζει ουτοπία η αδύνατη. Δυστυχώς ο Έλληνας πολίτης και ιδίως ο νέος πρέπει να αφυπνιστεί και να αγωνιστεί για να την κατεβάσει στο χώρο του πραγματοποιήσιμου αν θέλει να μείνει κύριος της τύχης του σαν Έλληνας και του μέλλοντος των απογόνων του. Και εδώ ο πνευματικός κόσμος, αν σέβεται τον ρόλο του, πρέπει να γεννήσει τρόπους πραγμάτωσης. Ο γράφων παρουσιάζει σε ότι ακόλουθη μερικές ιδέες για να προκαλέσει με πλήρη επίγνωση των ατελειών τους, αλλά οι άνθρωποι του πνεύματος ας αφήσουν επί τέλους τις φιλοσοφικές τους γλαφυρότητες για να κατέβουν στον στίβο του δημόσιου διάλογου κοντά στον πολίτη που τους έχει απόλυτη ανάγκη να του δείξουν ρεαλιστικούς τρόπους αποτελεσματικής δράσης.

Καθώς οι εποχές του θεόπεμπτου λοχία έχουν περάσει ανεπίστρεπτη και άρα με την προϋπόθεση ότι το δημοκρατικό πολίτευμα δεν θα διασαλευτεί ο σκοπός κάθε σχεδίου δράσης είναι η εισαγωγή σε όλες τις βαθμίδες των θεσμών πολιτών που δεν ανήκουν στο πολιτικό κατεστημένο και είναι έτοιμοι να πολεμήσουν για αυτήν ευκαιρία που χάνεται. Η διαδικασία για τα πρώτα βήματα σε μια τέτοια γιγαντιαία προσπάθεια θα έπρεπε να είχε αρχίσει ήδη καθώς η πρώτη ευκαιρία δεν είναι πολύ μακριά, οι δημοτικές εκλογές με το νέο νομικό πλαίσιο. Και για να επικεντρωθεί κάνεις σε αυτήν την πρώτη ευκαιρία χρειάζεται επείγουσα δράσει σε τρείς αλληλοϋποστηριζόμενες κατευθύνσεις,

Η πρώτη αφορά στην εθελοντική επιστράτευση πολιτών μη αναμεμιγμένων στο πολιτικό κατεστημένο που έχουν διαπρέψει επαγγελματικά και κοινωνικά στη ζωή τους για να πάρουν τον κίνδυνο και επιτελέσουν την θυσία για την ψωροκώσταινα που τους γαλούχησε μπαίνοντας έστω και παροδικά στον πολίτικο στίβο ως ανεξάρτητοι υποψήφιοι. Κάθε άτομο που αποφασίζει να κατεβεί σαν υποψήφιος δεν έχει παρά να προετοιμάσει το πρόγραμμά του συμβατό με τον κύριο σκοπό και να το παραδώσει στην ομάδα επικοινωνίας που ακολουθεί.

Η δεύτερη αφορά στην επίσης εθελοντική επιστράτευση ειδικών στην επικοινωνία και ειδικά με σύγχρoνα ηλεκτρονικά μέσα που επιτρέπουν την απευθείας επαφή με τους πολίτες με ελάχιστο κόστος. Το θαύμα εκλογής του Ομπάμα είναι πολύτιμος οδηγός για κάτι τέτοιο. Τα άτομά αυτά να πλησιάσουν, να πείσουν και πλαισιώσουν τους ανεξάρτητους υποψηφίους και να εφεύρουν τρόπους να ανταγωνιστούν το κατεστημένο για να περάσουν στους πολίτες τον πραγματικό σκοπό των ανεξάρτητων υποψηφίων. Η κρίσιμη μάζα είναι ίσως το μισό πολιτικό σώμα που είναι έτοιμό για μια αποφασιστική ψήφο διαμαρτυρίας. Πρέπει να βρεθούν επειγόντως τρόποι πρόσβασης σε αυτή τη μάζα η οποία έχει και μεγάλη δύναμη επιρροής επί του υπολοίπου εκλογικού σώματος.

Τέλος η τρίτη κατεύθυνση αφορά το εκλογικό σώμα το ίδιο. Η σωστή ενημέρωση του Έλληνα της σήμερον στη γλώσσα που καταλαβαίνει για την πρόκληση που αντιμετωπίζει, το γεγονός ότι δεν υπάρχει απυρόβλητο γιαυτόν και το σκοπό του επιχειρήματος των ανεξάρτητων υποψήφιων, είναι το κλειδί αλλά και η πλέον δύσκολη επιχείρηση. Δυστυχώς η σύγχρονη νοοτροπία του νεοέλληνα δεν βοηθά. Εδώ σεβαστοί άνθρωποι του πνευματικού κόσμου που η γνώμη τους μετράει και ανεξάρτητοι νομολόγοι πρέπει προσφερθούν σαν δυναμικό στην τηλεπικοινωνιακή προσπάθεια.

Εν ολίγοις υγιείς δυνάμεις του Έθνους πρέπει επιστρατευθούν και να πάρουν ρίσκα. Πρέπει να συνεργαστούν με φαντασία ενώ μέσα από αυτήν την συνεργασία οι νέοι φυσικοί ηγέτες της χώρας θα αναδύονται μέσα από την ιδία την κοινωνία. Άλλως η προ των θυρών καταστροφή όσον το κατεστημένο ελέγχει την χάραξη πολιτικής και την δημόσια διοίκηση είναι αναπόφευκτη.