Η σιωπή του Ελληνικού `Κόσμου του Πνεύματος`

Σε ένα άρθρο τον παρελθόντα Ιούνιο, ενθαρρυμένος από τις ανακοινώσεις για την δημιουργία του κόμματος της Δημοκρατικής Αριστεράς πρόβαλλα το γεγονός σαν μία μεγάλη ευκαιρία για τον πνευματικό κόσμο της Ελλάδας να παίξει τον μοναδικό ρολό για τον οποίον προορίζεται, δηλαδή με νέες ιδέες και πνοή να συσπειρώσει το Έθνος σε έναν αγώνα ανανέωσης του πωρωμένου πολίτικου μας συστήματος. Και αυτό με επίγνωση του πόσο βαριά αριστερόστροφος είναι αυτός ο κόσμος.


Έλεγα τότε ότι για να μπορέσει να παίξει αυτό το ρόλο χρειάζεται θάρρος, πολύ θάρρος. Έχοντας διατηρήσει από πολλού, μέσα στην δύστυχη πρόσφατη ιστορία του έθνους, σχεδόν απόλυτο έλεγχο του πνευματικού χώρου έπρεπε να αποδείξει στο μέσο υποψιασμένο πολίτη ότι θα αγωνιστεί μέσα και έξω για τα συμφέροντα του έθνους. Έπρεπε να επικοινωνήσει με την κοινωνία που προσδοκά έναν τέτοιο κοινωνικό καταλύτη σε γλώσσα και έννοιες που θα καταλάβει και θα πιστέψει.

Τώρα, ακόμα και μια εβδομάδα πριν τις δημοτικές εκλογές, η στάση αυτού του πνευματικού κόσμου είναι πράγματι πέρα από απογοητευτική. Εκτός από ελάχιστες εξαιρέσεις αξιόλογων ανεξάρτητα σκεπτόμενων πολιτών από όλες τις αποχρώσεις που βγήκαν στα σύγχρονα μέσα ενημέρωσης, σε μεγάλες εφημερίδες και ακόμη προς τιμήν τους και στο δρόμο η πλειονότητα παραμένει ένοχα σιωπηλή. Αφήνει τον στέρφο και ξεδιάντροπο πολίτικο διάλογο να διεξάγεται μεταξύ των συνενόχων κομμάτων ανενόχλητο ενώ η κύρια πρόκληση αυτής της αναμέτρησης είναι άλλη. Είναι η ευκαιρία που δίνεται στην κοινωνία, τώρα που τα κόμματα έφεραν την αναμέτρηση σε εθνικό επίπεδο, να απαιτήσει εκ βάθρων ανανέωση του πολιτικού συστήματος. Και αυτό μέσα από δημοκρατικές διαδικασίες υποχρεώνοντας όλες τις ηγετικές δυνάμεις της χώρας, υγιείς πολιτικές, τεχνοκρατικές και κοινωνικές να κάνουν κάτι που έπρεπε να κάνουν πριν από ένα χρόνο, να συσπειρωθούν.

Για να δράσει όμως το έθνος προς αυτήν κατεύθυνση, τώρα που η εμπιστοσύνη του στο πολίτικο κατεστημένο έχει καταβαραθρωθεί, χρειάζεται την πνευματική του ηγεσία, που είναι ότι του μένει αναγκαστικά να εμπιστευτεί, να βγει επειγόντως από την αφάνεια σε σπάνια συστράτευση. Να περάσει απλά αλλά βροντερά μηνύματα. Να εξηγήσει στους πολίτες γιατί είναι ανάγκη για όλους να προσέλθουν στις κάλπες και να μην ψηφίσουν κανέναν υποψήφιο από οποιοδήποτε κόμμα. Γιατί έτσι μόνον το πολιτικό κατεστημένο θα πάρει το μήνυμα της πλήρους απομόνωσης και απαξίωσης του και θα υποχρεωθεί να στηρίξει μια ισχυρή εθνική κυβέρνηση η όποια θα συνεχίσει πλέον αποτελεσματικά την διαχείριση των υποχρεώσεων που έχει αναλάβει η χώρα και θα αναλάβει εν καιρώ, κάτω από δημοκρατικές διαδικασίες, τις συντακτικές ενέργειες για την ανανέωση του πολίτικου συστήματος.

Η ιστορία θα κρίνει τον πνευματικό μας κόσμο που δεν είναι άμοιρος της παρούσας κατάστασης της χώρας. Δεν θα πρέπει και αυτή να είναι μια άλλη χαμένη ευκαιρία.

Η σημασία της λευκής ψήφου

Ίσως λογικά σκεπτόμενος κανείς, βλέποντας πολλές ενδείξεις που περιγράφουν την τόσο δυσάρεστη κατάσταση που βρίσκεται η Ελληνική κοινωνία, να παρασυρόταν στη δύνη της απελπισίας και οργής, όπως τόσοι πολλοί απλοί πολίτες σήμερα, με τις διαφαινόμενες απρόβλεπτες συνέπειες κοινωνικών εκρήξεων. Σιγά αλλά σταθερά αποκρυσταλλώνεται η γνώμη ότι το πολιτειακό μας σύστημα είναι πολύ λιγότερο δημοκρατικό και πολύ περισσότερο μία κοματοκρατική δικτατορία. Ίσως όμως πάλι τα πράγματα να μην είναι αθεράπευτα. Ίσως υπάρχει ευκαιρία για μια δραματική αλλαγή πορείας και αν είναι έτσι αυτή την ευκαιρία η κοινωνία δεν πρέπει να την χάσει,


Αν πιστέψει κάνεις ότι τα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων τα δυο τελευταία χρόνια, αντανακλούν τις διαθέσεις των πολιτών, τότε το χάσμα επικοινωνίας της κοινωνίας με το πολιτικό κατεστημένο σε όλο το εύρος του είναι πλέον αγεφύρωτο. Η εμπιστοσύνη προς τους διοικούντες έχει πλήρως εξανεμιστεί. Ποιο απλά, το απαξιωμένο πολιτικό κατεστημένο δεν εκπροσωπεί πλέον το έθνος και διαχειρίζεται την εξουσία ενάντια στα συμφέροντα της κοινωνίας προς ουσιαστικό όφελος μιας διαπλεκόμενης μειονότητας. Τα ποσοστά κατά την ανάληψη της εξουσίας από τα δυο εναλλασσόμενα μεγάλα κόμματα έχουν πλέον χάσει κάθε αξία καθώς το κουβάρι της ολοκληρωμένης κομματικής διαπλοκής συνεχίζει να ξετυλίγεται. Είναι σημαντικό ότι η “τελευταία“ περαίωση και οι οξύτατοι τόνοι αντιπαραθεσης των δύο μεγάλων κομάτων εν μέσω καταστροφικών εξελίξεων επιβεβαιώνει πλήρως τις υποψίες ακόμη και των πλέον δισταζόντων.

Αυτές οι τόσο δυσάρεστες συνθήκες όμως είναι που δημιουργούν την ευκαιρία. Αν πράγματι οι δημοσκοπήσεις είναι κοντα στην πραγματικότητα τότε ένα πολύ μεγάλο ποσοστό του εκλογικού σώματος είναι έτοιμο να εκφράσει την απελπισία και οργή του χρησιμοποιώντας τη ψήφο του στις επερχόμενες δημοτικές εκλογές για ένα πολιτικό κατεστημένο που το πρόδωσε. Το κατεστημένο το προβλέπει, φοβάται και προσπαθει να εμφορήσει τρόμο στην κοινωνία για ένα επερχόμενο κοινωνικό χάος εάν οι πολίτες δεν ψηφίσουν ως συνήθως. Λες και το χαος προς το οποίο βαδιζουμε με σιγουριά δεν υπάρχει. Θα κάνει τα πάντα για να αποφύγει ένα βροντερό μήνυμα που θα γίνει καταλύτης για την εκ βάθρων αναδόμησή του. Θα δούμε πολλούς “πλήρως ανεξάρτητους”, “εξηρτημένους η κομματικά υποστηριζόμενους ανεξαρτήτους”, αποστασιοποιημένους υποψήφιους και ότι άλλο μπορεί κανείς να φανταστεί κανείς προκειμένου να αποσπάσουν έγκυρους ψήφους. Αυτή τη φορά δεν έχει σημασία για το κατεστημένο ποιος θα εκλεγεί αλλά το ποσοστό του εκλογικού σώματος που θα ψηφίσει κάποιον. Και αυτή είναι η ευκαιρία που πρέπει να μην χαθεί και για τους πολίτες να δράσουν αποφασιστικά.

Κάθε ένας με δικαίωμα ψήφου πρέπει να εκπληρώσει μία αποφασιστικής σημασίας υποχρέωση που έχει απέναντι στον εαυτό του, στους συμπολίτες του και στα παιδιά του. Να πάει οπωσδήποτε να ψηφίσει έγκυρα και να ρίξει λευκό. Αυτή η υποχρέωση περιλαμβάνει τους μη βολεμένους αλλά και την μεγάλη πλειονότητα από αυτούς που θεωρούσαν τον εαυτόν τους βολεμένο και που πρέπει πλέον να βλέπουν τα προνόμια τους να εξανεμίζονται. ¨Όλοι πρέπει να καταλάβουν ότι οι επίπονες εξελίξεις για τον απλό πολίτη θα συνεχιστούν έτσι και αλλιώς. Αλλά η λευκή ψήφος είναι η ελπίδα.

Η σημασία ενός πολύ μεγάλου ποσοστού λευκής ψήφου είναι πολύ σημαντική. Θα θέσει το πολιτικό κατεστημένο προ ενός κρίσιμου διλήμματος. Είτε να αψηφήσουν το μήνυμα της κοινωνίας ότι δεν την εκπροσωπούν και επομένως να επιβεβαιώσουν στην πράξη ένα πολίτευμα κομματικής δικτατορίας με ότι συνέπειες θα έχει αυτό η να το αποδεχτούν και να θέσουν σε λειτουργία μηχανισμούς αναδόμησης του πολιτειακού μας συστήματος που θα πρέπει να περιλάβει μια ισχυρή υπηρεσιακή κυβέρνηση για την διαχείριση των κρατικών υποθέσεων και εθνικές εκλογές για την ανάδειξη ενός ανανεωμένου κοινοβουλίου με συντακτικές εξουσίες για μία σημαντική αναθεώρηση του συντάγματος. Ενός συντάγματος που διαμορφώθηκε από αδίστακτους εξουσιοθήρες και έφερε τους κομματικούς μηχανισμούς και τα διαπλεκόμουνα με αυτό κυκλώματα στο απολυτό απυρόβλητο μιάς αδιάβλητης δικαστικής εξουσίας.

Οι σύγχρονες μορφές επικοινωνίας βοηθούν να ξεπεραστούν τα ευνουχισμένα κανάλια που θα ήθελαν να πνίξουν αυτό το σημαντικό μήνυμα που πρέπει να φτάσει στον κάθε πολίτη. Να του εξηγήσει την ανάγκη να ψηφίσει οπωσδήποτε στις επόμενες δημοτικές εκλογές και να ρίξει λευκό, Όλοι μας έχουμε ευθύνη να περάσουμε αυτό το μήνυμα.