Γιατί μια κυβέρνηση εθνικής ενότητας;

Λογικά σκεπτόμενος κάποιος ακούγοντας πολλές φορές από τα ποιο υπεύθυνα χείλη να αναγγέλλεται ότι η χώρα βρίσκεται σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης και βλέποντας τόσες ενδείξεις στα δύο τελευταία χρόνια της αδυναμίας κομματικών κυβερνήσεων να αντιμετωπίσουν τα πραγματικά προβλήματα της χώρας, που βρίσκονται πολύ ποιο πέρα από την δραματική κατάσταση της οικονομίας, θα κατέληγε ότι αν τώρα δεν είναι ανάγκη για μια κυβέρνηση εθνικής ενότητας τότε πότε θα είναι;


Είναι μερικά δομικά πράγματα που είναι ηλίου φαεινότερο ότι το κομματικό κατεστημένο με τις βαθύτατες ρίζες του μέσα την κοινωνία αδυνατεί από την συγκρότησή του να αντιμετωπίσει γιατί είναι το ίδιο χτισμένο με αυτά. Σε ένα ανελέητο ανταγωνιστικό περιβάλλον όπου κάθε έννοια ηθικής και εθνικού συμφέροντος έχουν προ πολλού παραμεριστεί, τα κόμματα διαχειρίζονται την εξουσία για ατομικά οφέλη των οικείων τους προκειμένου να ικανοποιήσουν τις προσδοκίες αυτών που τους εκλέγουν. Συνέπεια ένα κράτος ασύλληπτου ακαμψίας, μέχρι βαθμού απολιθώματος, το οποίον έφερε την χώρα εκεί που είναι σήμερα.

Υπάρχουν δύο δρόμοι που η κοινωνία αναπόφευκτα θα ακολουθήσει προκειμένου να βγει από αυτόν τον πυθμένα της επερχομένης εξαθλίωσης. Ο βίαιος και απρόβλεπτος που θα είναι συνέχεια μίας κοινωνικής έκρηξης με αλυσιδωτά και επιταχυνόμενα γεγονότα που καταλήγει συνήθως και σε εθνικές καταστροφές και ο ελεγχόμενος από ένα ισχυρό και κομματικά ανεξάρτητο κέντρο διαχείρισης που θα χαράξει πολιτικές και θα εφαρμόσει στρατηγικές με σκοπό την αναγέννηση των δημιουργικών δυνάμεων της κοινωνίας. Κανείς ελπίζει ότι οι ταχύτατα αυξανόμενες πιθανότητες μίας επερχομένης κοινωνικής έκρηξης θα αφυπνίσει το πολιτικό κατεστημένο από τον λήθαργο του απόρθητου της οργάνωσης του. Τα υγειά του στελέχη θα επικρατήσουν για την πολιτική τους επιβίωση, και η κομματοκρατία θα ενδώσει στο σύνολό της στην δημιουργία ενός τέτοιου ακομμάτικου κέντρου διαχείρισης, δηλαδή μιας κυβέρνησης εθνικής ενότητας, στην όποιαν θα δοθούν πλήρεις και ενισχυμένες αρμοδιότητες από το κοινοβούλιο να διαχειριστεί τις ακόλουθες προκλήσεις στα όρια των δημοκρατικών διαδικασιών.

Άλλωστε ένα τέτοιο βήμα θα ανεβάσει αμέσως το επίπεδο αξιοπιστίας της χώρας στις διεθνείς χρηματοοικονομικές αγορές και πολύ σημαντικότερα θα στείλει μήνυμα στους Ευρωπαίους εταίρους για την σοβαρότητα των προθέσεων μας να συμμετάσχουμε ενεργά στην προσπάθεια στενότερου συντονισμού της οικονομικής πολιτικής στην ΕΕ.

Καταρχήν, μια τέτοια κυβέρνηση θα μπορούσε να συγκροτηθεί από ένα ισορροπημένο μίγμα αποδεκτών από όλη την κοινωνία πολιτικών ανεξαρτήτως ιδεολογικής τοποθέτησης που θα προσφέρουν γνώση και εμπειρίες για το υπάρχον πολιτικό κατεστημένο, μία ομάδα αναγνωρισμένων τεχνοκρατών με πείρα στους κεντρικούς τομείς κρατικής διαχείρισης και μια προσωπικότητα γενικής αποδοχής σαν συντονιστή του όλου έργου. Δεν χρειάζονται υπεράνθρωποι, όπως οι ταγοί του κατεστημένου ειρωνικά σχολιάζουν. Απλώς πρακτικά μυαλά με φυσικές ηγετικές ικανότητες, στιβαρή θέληση και λυμένα τα χέρια για δράση.

Οι τομείς διαχείρισης είναι λίγο πολύ γνωστοί

Εκ βάθρων αναδιάρθρωση της δημόσιας διοίκησης σε ένα σχήμα, μέγεθος και ποιότητα ανάλογα με το μέγεθος της χώρας, το δημιουργικό της δυναμικό και το επίπεδο κοινωνικής ανάπτυξης του Έθνους.

Πλήρης αναμόρφωση της παιδείας με δύο βασικούς στρατηγικούς άξονες. Έναν μεσοχρόνιο που αφορά στην μόρφωση της νεολαίας για να αντιμετωπίσει την σημερινή πραγματικότητα σε ένα παγκοσμιοποιημένο πλανήτη. Και έναν αμέσου ανάγκης για την αποτελεσματική επιμόρφωση ενός μεγάλου μέρους της κοινωνίας που θα αντιμετωπίσει την πρόκληση επαγγελματικού αναπροσανατολισμού καθώς οι οικονομικές δομές θα αναθεωρούνται εκ βάθρων και εξαιρετικά χρήσιμοι ανθρωπινοί πόροι θα απελευθερώνονται ιδίως από τον δημόσιο τομέα.

Δημιουργία εθνικού πλαισίου οικονομικής ανάπτυξης των δημιουργικών δυνάμεων της κοινωνίας που δεν πρέπει να συγχέεται με σχέδια ανάπτυξης του κρατικού τέρατος όπως γίνεται μέχρι σήμερα και που μας κατέταξε στον πυθμένα της λίστας παραγωγικότητας παγκόσμια.

Δημιουργία διχτυού κοινωνικής ασφάλισης για τους αδύνατους και ιδιαίτερα φτωχούς συνταξιούχους, ανέργους και άτομα με ειδικές ανάγκες, Ειδική μέριμνα για επιχειρηματίες που προσπαθούν αλλά αστοχούν.

Συγκρότηση σχεδίου μετανάστευσης συμβατό με τις τάσεις στις υπόλοιπες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης με κύριους άξονες αποτροπή μετανάστευσης της αναντικατάστατης νεολαίας μας και την πλήρη κοινωνική απορρόφηση ξένων που έχουν το δυναμικό να συνεισφέρουν στην ανάπτυξη και που εγκαθίστανται στην Ελλάδα κάτω από καθαρούς κανόνες.

Αποτελεσματικό σχέδιο σύλληψης και διαχείρισης της δημόσιας περιουσίας και άλλων καταχρασμένων οικονομικών πηγών που σήμερα βρίσκονται στο απυρόβλητο προς εξασφάλιση πόρων για την εφαρμογή των ανωτέρω.

Είναι προφανές ότι η εγκατάσταση ενός τέτοιου κέντρου διαχείρισης θα έχει σαν συνέπειες ριζικές αλλαγές ακόμη και στο δημοκρατικό μας πολίτευμα μέσω του καταστατικού χάρτη αναθεωρημένου από μία νέα γενιά πολιτικών και αυτή είναι ίσως η κρίσιμη πρόκληση που το κατεστημένο καλείται να ξεπεράσει αποφασίζοντας να ενδώσει στην δημιουργία μιας κυβέρνησης εθνικής ενότητας.

Σίγουρα οι σοφοί του κατεστημένου που διαβάζουν τέτοια σχόλια χαμογελούν ειρωνικά αλλά “scripta manent”.