Πικρό ποτήρι για την Ελληνική Δημοκρατία - Φάρμακο και όχι κώνειο

Ο Οκτώβριος του 2009, όταν η κυβέρνηση εκλέχθηκε, φαίνεται ιδιαίτερα μακρινός. Επτά μήνες χαμένοι. Και τώρα χρόνια κόλασης μπροστά.

Διακεκριμένοι πολίτες διαφόρων προελεύσεων καθώς και το πολιτικό κατεστημένο δεν παρέλειψαν να δηλώσουν ότι η χώρα μας βρίσκεται σε κατάσταση πολέμου και αντιμετωπίζει σοβαρό κίνδυνο να χάσει την αυτοκυριαρχία της. Εν τούτοις παρά τον ακραίο κίνδυνο και την ανάγκη αποφασιστικής δράσης για άμυνα, υπάρχει εκπληκτικά περιορισμένη προσπάθεια οικοδόμησης ενός κοινού μετώπου και μιας κοινής προσπάθειας που θα επιτρέψει στη χώρα να αντιμετωπίσει αυτές τις τεράστιες δυσκολίες.

Θα περίμενε κανείς, υπό αυτές τις περιστάσεις, να βρει ήδη εγκατεστημένη μια μη κομματική κυβέρνηση γενικής αποδοχής από όλο το πολιτικό φάσμα, καθώς και δυνάμεις από το ευρύ κοινωνικό φάσμα να σπεύδουν να προσφέρουν την υποστήριξή τους. Δυστυχώς βρισκόμαστε τόσο μακριά από κάτι τέτοιο. Το απαξιωμένο πολιτικό κατεστημένο επιμένει στη διατήρηση των ρυθμίσεων που μας οδήγησαν στην καταστροφική κατάσταση στην οποία έχουμε περιέλθει σήμερα. Η κομματική πολιτική και τα εδραιωμένα συμφέροντα παραμένουν ανενόχλητα. Ειλικρινείς και ανήσυχοι πολίτες κρούουν τον κώδωνα και παρουσιάζονται έτοιμοι να βοηθήσουν, αλλά δεν εισακούονται. Πώς μπορεί να υπάρξει αλλαγή;

Ως Έλληνες, πιστεύω, ότι έχουμε καθήκον να εκφράσουμε τις απόψεις μας σχετικά με τα μέτρα που θα μπορούσαν να φέρουν την αλλαγή. Γνωρίζω ότι πολλοί σοφοί του κατεστημένου «κάνουν παρωδία» τέτοιες προτάσεις, αλλά παρουσιάζω μερικές από τις δικές μου έτσι και αλλιώς.

Φοβάμαι πως οι νομικές ρυθμίσεις, σε ορισμένες περιπτώσεις, πρέπει να υπερκεραστούν προσωρινά με κατάλληλη ανακατανομή σε ειδικές αρμοδιότητες, καθώς χωρίς αυτό τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει.

Δεδομένου του σημερινού κοινωνικό-πολιτικού κλίματος, εξ αρχής οποιαδήποτε δράση πρέπει να γίνεται με πραγματική και πλήρη διαφάνεια. Υπό τις παρούσες περιστάσεις, θα πρέπει να επιδιωχθεί μια λεπτή ισορροπία ανάμεσα στην ικανότητα του να δράσει κάποιος ταχύτατα, αποφασιστικά και αποτελεσματικά και την προστασία των δημοκρατικών θεσμών. Η ευθύνη της παρακολούθησης και εξακρίβωσης εναπόκειται στο πολιτικό σώμα του ελληνικού έθνους. Κανείς άλλος δεν έχει την αρμόζουσα αξιοπιστία για να την εξασφαλίσει. Αυτό απαιτεί την προσωπική συμμετοχή του κάθε πολίτη και την επείγουσα δημιουργία κοινωνικών διαρθρώσεων που θα του την διασφαλίζουν. (βλέπε σχετικά άρθρο Ένας Έλληνας προς Έλληνες στο http://optir.blogspot.com/ ).

Επιβάλλεται να αρχίσει με προσωρινή ανάθεση έκτακτων νομοθετικών εξουσιών του κοινοβουλίου στην κυβέρνηση, ώστε να επιτραπεί η υπερκέραση των νομοθετικών στρεβλώσεων που έθεσαν τους ενόχους στο απυρόβλητο της δικαιοσύνης και προκάλεσαν τη συντήρηση της τρέχουσας κατάστασης στραγγαλισμού. Έπεται η καθιέρωση μιας κυβέρνησης εθνικής ενότητας, με τέτοιου είδους ενισχυμένες εξουσίες, με καλή ισορροπία μεταξύ ευρέως σεβαστών πολιτικών με άψογη συμπεριφορά (υπάρχουν λίγοι) και επιτυχημένων τεχνοκρατών, γνωστών στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

Να παραμεριστούν οι υφιστάμενες νομικές διατάξεις, ώστε να επιτραπεί η άμεση και αποτελεσματική εφαρμογή της αρχής του πόθεν έσχες. Να διερευνηθούν τα άτομα τα οποία κατείχαν και κατέχουν θέσεις εξουσίας στην πολιτική, δημόσια διοίκηση, μέσα ενημέρωσης και επιχειρήσεις με στόχο να αποκλειστούν οι ένοχοι από την πολιτική και τις κοινωνικές δραστηριότητες. Οι κατηγορίες ενοχής, οι μακροχρόνιες δίκες και καταδίκες πρέπει να είναι χαμηλότερης προτεραιότητας. Να επιτευχθεί η επανάκτηση του καταχρασθέντος δημόσιου πλούτου στο μέγιστο δυνατό βαθμό με τον σχηματισμό μίας ευέλικτης ειδικής υπηρεσίας επιστρατεύοντας εμπειρογνώμονες του τομέα και χρησιμοποιώντας τις εμπειρίες από παρόμοιες περιπτώσεις σε άλλες χώρες. Μια σειρά από θετικά βήματα έχουν ήδη ληφθεί προς αυτήν την κατεύθυνση.

Να τεθεί σε εφαρμογή η εξαγγελθείσα δέσμη μέτρων με μια γενναία και άμεση αναθεώρηση των σχετικών μηχανισμών. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί με την εισαγωγή επιστρατευμένου και ανεξάρτητου δυναμικού το οποίο θα αντικαταστήσει/ενισχύσει την υπάρχουσα αμφισβητούμενη διαχείριση. Να υπάρξει ταυτόχρονα στενή παρακολούθηση των συνεπειών της εφαρμογής αυτής της δέσμης και διατήρηση αποθεματικών για την έγκαιρη υποστήριξη των αποδυναμωμένων κοινωνικών στρωμάτων.

Κατόπιν απαιτείται ενθάρρυνση της δημόσιας συζήτησης, η οποία θα συνοδεύεται από σαφή διάκριση μεταξύ της παρουσίασης απόψεων μέσω ειρηνικών και αυθόρμητων διαδηλώσεων, οι οποίες δεν καθοδηγούνται από κόμματα, συνδικάτα ή άλλα ειδικά συμφέροντα, και των διαμαρτυριών που ξεκινούν από οργανωμένες ομάδες των οποίων μοναδικός στόχος είναι βίαιες συγκρούσεις.

Ταυτόχρονα απαιτείται ενημέρωση της κοινωνίας -σε γλώσσα αντιληπτή από το μέσο πολίτη- για τη σοβαρότητα του προβλήματος και το βαθμό στον οποίο είναι πιθανό να επηρεάσει το κάθε άτομο. Είναι ζωτικής σημασίας η κοινωνία, ως σύνολο, να καταλάβει την επισφαλή κατάσταση στην οποία βρίσκεται η χώρα.

Η κυβέρνηση χρησιμοποιώντας ένα ξεχωριστό και μοναδικό δίκτυο να παρέχει διαρκή και υπεύθυνη ενημέρωση σχετικά με τις εξελίξεις και να ξεκινήσει ένα αποτελεσματικό επικοινωνιακό πρόγραμμα με σκοπό την ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής. Παράλληλα να θεσπίσει αυστηρή εποπτεία σε όλα τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και να παρεμβαίνει σε περιπτώσεις διαστρέβλωσης των μηνυμάτων που προέρχονται από αυτήν. Να εξασφαλίσει μέσω αυστηρής πειθαρχίας βασιζόμενης στον δεοντολογικό τους κώδικα την προστασία της ελευθερίας τους να παρουσιάζουν απόψεις και γεγονότα σχετικά με τις εξελίξεις

Να προσδιοριστεί και διαφοροποιηθεί ο τύπος της ευθύνης που ανήκει στους καταχραστές εξουσίας και των δημοσίων πόρων σε αντίθεση με αυτήν των μελών της κοινωνίας που συμμετείχαν στην ηθική κατάρρευση αποδεχόμενα την εγκατάσταση του διεφθαρμένου κατεστημένου για ιδιωτικά οφέλη. Να εξασφαλιστεί ότι αμφότερες πλευρές κατανοούν τις σοβαρές συνέπειες αυτής της μακροχρόνιας ανεύθυνης συμπεριφοράς.

Να ενεργοποιηθεί απόλυτα το πολιτικό σώμα με στόχο να ωθήσει το σημερινό κοινοβούλιο σε προκήρυξη εθνικών εκλογών, το ταχύτερο δυνατό, για ένα νέο κοινοβούλιο με συνταγματική εντολή και εκλεγμένα μέλη χωρις οποιαδήποτε ανάμιξη σε εγκληματικές ή ανήθικες υποθέσεις. Αυτό θα είναι το πρώτο και θεμελιώδες βήμα για την αναθεώρηση του ισχύοντος νομικού πλαισίου και την ανακατανομή των αρμοδιοτήτων μεταξύ του Προέδρου και των τριών πυλώνων της εξουσίας που έχουν διαμορφωθεί συμφώνα με τις ορέξεις εξουσιοθήρων..

Η εποπτεία και ο συνολικός έλεγχος θα παραμείνει στο κοινοβούλιο και στην κυβέρνηση στο πλαίσιο ενός έκτακτου διατάγματος κατά την προεκλογική περίοδο για όλες τις αλλαγές στα πλαίσια ενός ευρέος δημοκρατικού σχήματος.

Ακόμα και μόνο η αρχή τέτοιου είδους αλλαγών δύναται να επηρεάσει δραματικά το oλω σκηνικό. Η κοινωνία θα αρχίσει να συμμετέχει άμεσα, θα αποκτήσει αίσθημα ευθύνης και θα ξεκινήσει η απόκτηση της ενέργειας που χρειάζεται για να πολεμήσει. Ο γύρω κόσμος θα αντιληφτεί τις προθέσεις και τις δυνατότητές μας ως έθνος να βρούμε τη θέση μας ανάμεσα τους και πιθανότατα θα πολλαπλασιαστούν οι προσπάθειες υποστήριξης. Η νέα γενιά θα βρει γρήγορα τον ενθουσιασμό για το μέλλον και θα εγκαταλείψει το σκοτεινό προβληματισμό της επανάληψης της εθνικής καταστροφής μιας νέας μετανάστευσης.

Η ισορροπία του επιχειρείν στα όρια της δημοκρατικής διαδικασίας είναι πράγματι τρομακτική, αλλά ελπίζει κανείς ότι οι Έλληνες του σήμερα, ιδίως οι νέοι, είναι πιο ώριμοι από όσο πολλοί νομίζουν. Πιστεύω ακράδαντα ότι οι πιθανότητες να επιζήσουμε μέσα στη δίνη είναι υψηλές. Σε διαφορετική περίπτωση, μη άμεση λήψη παρόμοιων μέτρων θα έχει για το έθνος καταστροφικές συνέπειες πέραν φαντασίας.

Εν κατακλείδι, προκειμένου να επιτύχουμε προβάλλεται επιτακτική η ανάγκη για κάθε Έλληνα να δείξει το απαιτούμενο ενδιαφέρον που θα οδηγήσει σε προσωπική συμμετοχή και κοινή δράση κατευθυνόμενη από την αρχή της κοινωνικής αλληλεγγύης.

A bitter potion for Greek democracy - medicine and not a koneion

October 2009, when Government was elected seems so far away; seven months lost is a very long time. And now years of hell ahead.

There exist a number of distinguished individuals from various walks of life including the political establishment that have missed no opportunity to declare that our country is effectively in a state of war, and is at serious risk of losing its sovereignty. Despite the extreme danger and need for appropriate action to defend itself, there is a surprisingly limited effort to build a common front and joint endeavour that would enable the country to phase out these extreme difficulties One would expect under the circumstances to find a non-partisan government of common approval from across the political spectrum already in place, as well as forces from the broad social spectrum rushing to offer their support. Depressingly we find ourselves so far from such a point. The discredited political establishment insists on maintaining the arrangements that brought us to the disastrous state we are in today. Party politics and entrenched interests are unperturbed. Genuine and anxious individuals raise alarms and report ready to help but to deaf ears. How can this be changed?

As a member of the Greek society I feel I have a duty to express a view about the steps that could affect a change. I know that many “wise” individuals of the establishment make a mockery of such suggestions but I present them anyway. I worry that legal provisions will have to be sidelined in certain cases with special powers allocated appropriately but without it nothing can change.

From the outset, and given current socio-political climate any action taken, must be done with true and complete transparency. Under the circumstances there must be a fine balance between the ability to act swiftly, decisively and effectively and the protection of democratic institutions. The duty to monitor and ascertain lies ultimately with the body politic of the Greek Nation. Nobody else has the credibility to secure this anymore. It requires personal involvement of every individual and urgent establishment of social structures that would ensure this role. (See relevant article “A Greek to Greeks” in http://optir.blogspot.com/ ).

We can begin with temporary delegation of extraordinary legislative powers from Parliament to Government to enable surpassing legislative distortions that place culprits beyond reach of justice and have caused the maintenance of the current state of strangulation. Introduce a Government of national unity with these enhanced powers with a good balance between broadly respected politicians with impeccable records (there are a few) and successful technocrats known in Greece and abroad. The latter could be given a choice of joining by national mobilisation or otherwise challenging the credentials of the political component of the new Government.

Sideline the existing legal provisions to allow an immediate and effective implementation of the principle of justification of acquired wealth. Investigate individuals that held positions of power in politics, administration, media and business with a goal to exclude the culprits from politics and social activities. Apportioning of guilt, long legal proceedings and conviction should be of lower priority. Recapture usurped public wealth resources to the maximum degree possible by establishing an agile special service, with mobilised experts in the field and drawing from the experiences of similar cases abroad. A number of positive steps are already being taken in this direction.

Implement the announced package of measures by a brave and immediate overhaul of the relevant mechanisms. This can be achieved by introducing fresh and independent resources to replace/enhance the existing discredited administration. Monitor closely the consequences of implementing this package and maintain reserves for the timely support of weakening social strata.

Encourage public debate. Differentiate clearly between the presentation of different views and peaceful and spontaneous demonstrations not guided by parties, unions or other special interests, and those protests initiated by organised groups whose sole objective is violent conflict.

In a language comprehensive to the average person, inform society about the gravity of the problem, and the degree to which it is likely to affect each individual. It is crucial that the society as a whole grasps the precarious situation that the country is in.

Government, using a distinct and unique network, to continuously and responsibly provide updates on developments, and launch an effective communications programme with aim of enhancing social cohesion. Introduce tight supervision of all kinds of media and intervention in cases of distortions of the messages emanating from the Government. Protect their freedom to present views and comments about developments with tight discipline based on their code of conduct.

Identify and differentiate the type of responsibility belonging to the usurpers of power and public resources as opposed to the individual member of society who participated in the moral collapse accommodating the corrupt establishment for private aims. Make sure that both sides understand the grave consequences of their long term irresponsible behaviour.

Carry out an in depth sensing of the body politic with aim to ensure the current parliament declares national elections as soon as possible for a new parliament with constitutional mandate with members screened and cleared of any involvement in criminal or immoral dealings. This will be the first and fundamental step for the overhaul of the existing legal framework and the rebalancing of responsibilities between the three pillars of power and the President.

Supervision and overall control would remain a role of parliament and the Government under an emergency decree during the election period for all changes inside a broad democratic framework.

Even the beginnings of making this kind of changes would dramatically affect the whole scenery. Society would become directly involved, acquire a sense of responsibility and start building up the energy that is required to fight. The outside world would be reassessing our potential as a nation to find our proper position between them and most likely will multiply efforts of support. Our younger generation would quickly build enthusiasm about the future and abandon dark reflections of repeating the national catastrophe of leaving the country.

The tightrope of operating on the edges of a democratic process is indeed frightening but one hopes that today’s Greeks, particularly the young, are more mature than what many people might think. I firmly believe that the chances of getting through this maelstrom are high.

However in order to succeed it is imperative that each Greek shows the interest required to result in personal involvement and common action driven by the principle of a social solidarity.