Κοιτάζοντας την πραγματικότητα κατάματα

Τόσο πολλοί σήμερα ασχολούνται με την ορθότητα σε μεγαλόπνοές πολιτικές αποφάσεις για τη σωτηρία του έθνους και συνήθως όταν φτάσουν στο πως ενεργεί ο απλός πολίτης για όλα αυτά του χαϊδεύουν τα αυτιά. Πολύ λίγοι υπογραμμίζουν την ανάγκη αλλαγής νοοτροπίας του ατόμου χωρίς να εμβαθύνουν γιατί ξέρουν πόσο δύσκολη είναι. Εν τούτοις, παρόλο ότι η Ελλάδα δεν είναι Μπανγκλαντές, η θεμελιώδης πρόκληση για το έθνος είναι ο απλός πολίτης να δει την πραγματικότητα κατάματα. Είναι το κλειδί που μπορεί να ανοίξει την πόρτα προς ένα μέλλον ελπίδας και υγιούς ανάπτυξης της κοινωνίας πάνω σε ένα τραχύ, δύσκολο, μακρύ αλλά μοναδικό μονοπάτι; με λιγότερα αλλά αρκετά φυσικά και πνευματικά αγαθά αλλά και μια αξιοπρεπή παρουσία στην Ευρώπη και τον ευρύτερο κόσμο.


Είναι ανάγκη ο απλός πολίτης να αντιληφτεί την πραγματικότητα της σήμερον και χρειάζεται τεράστια προσπάθεια γι αυτό. Το μήνυμα πρέπει να είναι απλό αλλά μεστό και να γίνει καταληπτό. Πρέπει να είναι ευέλικτο για να προσαρμόζεται για το κάθε άτομο. Οι φορείς για την μετάδοση του είναι οι ποιο ενημερωμένοι πολίτες αλλά κυρίως τα λιγοστά σεβαστά στελέχη του πνευματικού κόσμου της χώρας που πρέπει να βγουν αυτό το διάστημα από τον κόσμο των ιδεών τους και να κατέβουν στον καθημερινό μόχθο του απλού πολίτη για να επικοινωνήσουν μαζί του. Ο πνευματικός κόσμος έχει υποχρέωση στην κοινωνία που τον γαλουχεί και προσβλέπει να γεννήσει ηγετικά μηνύματα ελπίδας που έχουν τελείως στερέψει.

Η ουσία το μηνύματος είναι σχετικά απλή. Το έθνος περνάει περίοδο επιβίωσης και αυτό μπορεί να το διαπιστώσει ο απλός πολίτης κοιτάζοντας γύρω του και συγκρίνοντας με μνήμες που όλοι πήραν από τους γονείς τους και κυρίως από τους παππούδες τους. Όχι για να γυρίσει πίσω αλλά για να αντιληφτεί τι πήγε στραβά με τον ίδιο. Ο καθένας θα βγάλει τα δικά του συμπεράσματα αλλά θα ξεκινήσει από την ίδια πραγματικότητα. Σε αυτήν την διαδικασία θα δει ξεκάθαρα τις ευθύνες του. Θα αξιολογήσει την συνυπευθυνότητα του, γιατί πούλησε την πολιτική του συνείδηση για να βολέψει κάποιον, γιατί έμεινε απαθείς στην γιγάντωση συνήθειών εκμαυλισμού, γιατί δεν ξεπλήρωσε τις οικονομικές υποχρεώσεις του προς το δημόσιο επειδή το έκαναν οι άλλοι πολλοί και τόσα άλλα. Και τέλος θα αποφασίσει να επιστρέψει αυτά τα σχετικά πλεονεκτήματα που κατέστρεψαν την λειτουργία μιας δίκαιης κοινωνίας.

Αρχίζοντας από τον στενό κύκλο της οικογένειας και των στενών φίλων δεν είναι δύσκολο να δει τις συνέπειες της αποδόμησης του πυρήνα της κοινωνικής συνοχής της ελληνικής κοινωνίας. Αυτού του δυναμικού πυλώνα που βοήθησε τόσες προηγούμενες γενεές να επιβιώσουν κάτω από δυσμενέστατες συνθήκες ανέχειας και που αποσυνετέθει σήμερα στο βωμό του αδυσώπητου καταναλωτισμού.

Στον χώρο της μόρφωσης και παιδείας δεν είναι δύσκολο να συγκρίνει την κατάρτιση των πολιτών για τις παραγωγικές ανάγκες της χώρας μέχρι τη δεκαετία του εξήντα, όταν η δραστηριότητα του αντιπροσώπου ξένων οίκων ήταν στα σπάργανα με την σημερινή εικόνα του μηδενικού παραγωγικού δυναμικού με παράλληλο γιγαντισμό του μεταπρατισμού και εισαγωγών. Η δεν είναι δύσκολο να δει την καταρράκωση της ποιότητας των προσφερομένων προϊόντων και υπηρεσιών από την χρήση των πενιχρών μας φυσικών πόρων όπως είναι η γεωργία, ο τουρισμός και η ναυτιλία. Και ακόμη ποιο σημαντικά την καταβαράθρωση των ηθών μιας παραδοσιακά ισχνής και συντηρητικής κοινωνίας.

Ποιο πέρα, στον χώρο της εργασίας δεν είναι δύσκολο να δει την ριζική διαφορά ανάμεσα στη σκληρή δουλειά για το μεροκάματο που είχε σαν αξία την επιβίωση της οικογένειας τότε και του ενός εκατομμυρίου συν υπαλλήλων του δημόσιου τομέα που μέσα από συντεχνιακά μορφώματα αποδίδουν ελάχιστα και αμείβονται με παχυλούς μισθούς.

Και τέλος στον πολιτικό στίβο δεν είναι δυνατόν να μη συγκρίνει τους πολιτικούς που πέθαιναν στην ψάθα για το καλό της πατρίδας με την σύγχρονη εικόνα του διαπλεκόμενου πολίτικου με μηδενικά εθνικά και ηθικά ερείσματα που καταλήγει αυτός και τα πλοκάμια του σε κατοχή πελώριας περιουσίας από δημόσιους πόρους χωρίς κανέναν ουσιαστικό έλεγχο.

Μερικοί `ενήμεροι` θεωρούν τέτοιες διαπιστώσεις από τον απλό πολίτη ως δεδομένες αλλά δεν έχουν δίκαιο. Εκτός αν υπάρχει έναυσμα ελπίδας είναι ανθρώπινο, όσο το οικοδόμημα δεν κατέρρευσε τελείως, το απελπισμένο άτομο να αρνείται να δει, να αδρανεί και να προσεύχεται σε απομόνωση και απόγνωση.

Ό Έλληνας είναι από την φύση του και την επίδραση του περιβάλλοντος που ζει ένας οξύνους και ευρηματικός άνθρωπος. Εδώ δεν επιχειρείται κολακεία. Η εκτίμηση αυτή έχει έρθει πολλές φορές από ξένους ανθρωπολόγους που την συμπληρώνουν πάντα με την ατελείωτη λίστα των αδυναμιών της φυλής. Και αναγνωρίζουν την συνέχεια της φυλής από αυτά τα χαρακτηριστικά. Με αυτήν την οξύνοια μπορεί να συλλάβει το μήνυμα της πραγματικότητας αν του παρουσιαστεί ανάγλυφη και την ανάγκη να συμμετάσχει στα κοινά υποστηρίζοντας ενεργά πολιτικές που αντιμετωπίζουν αποτελεσματικά αυτή την πρόκληση. Άλλωστε μια τέτοια πραγματικότητα θα δείξει αμέσως τους άξονες για τέτοιες πολιτικές. Συνοπτικά είναι:

~Εκ βάθρων αναδιάρθρωση της δημόσιας διοίκησης σε ένα σχήμα, μέγεθος και ποιότητα ανάλογα με το μέγεθος της χώρας, το δημιουργικό της δυναμικό και το επίπεδο κοινωνικής ανάπτυξης του Έθνους.

~Πλήρης αναμόρφωση της παιδείας με δύο βασικούς στρατηγικούς άξονες. Έναν μεσοχρόνιο που αφορά στην μόρφωση της νεολαίας για να αντιμετωπίσει την σημερινή πραγματικότητα σε ένα παγκοσμιοποιημένο πλανήτη, οπλισμένη πάνω από όλα με την ανεκτίμητης αξίας εθνική μας παράδοση. Και έναν αμέσου ανάγκης για την αποτελεσματική επιμόρφωση ενός μεγάλου μέρους της κοινωνίας που θα αντιμετωπίσει την πρόκληση επαγγελματικού αναπροσανατολισμού καθώς οι οικονομικές δομές θα αναθεωρούνται εκ βάθρων και εξαιρετικά χρήσιμοι ανθρωπινοί πόροι θα απελευθερώνονται ιδίως από τον δημόσιο τομέα.

~Δημιουργία εθνικού πλαισίου οικονομικής ανάπτυξης των δημιουργικών δυνάμεων της κοινωνίας που δεν πρέπει να συγχέεται με σχέδια ανάπτυξης του κρατικού τέρατος όπως γίνεται μέχρι σήμερα και που μας κατέταξε στον πυθμένα της λίστας παραγωγικότητας παγκόσμια.

~Δημιουργία διχτυού κοινωνικής ασφάλισης για τους αδύνατους και ιδιαίτερα φτωχούς συνταξιούχους, ανέργους και άτομα με ειδικές ανάγκες, Ειδική μέριμνα για επιχειρηματίες που προσπαθούν αλλά αστοχούν.

~Συγκρότηση σχεδίου μετανάστευσης συμβατό με τις τάσεις στις υπόλοιπες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης με κύριους άξονες αποτροπή μετανάστευσης της αναντικατάστατης νεολαίας μας και την πλήρη κοινωνική απορρόφηση ξένων που έχουν το δυναμικό να συνεισφέρουν στην ανάπτυξη και που εγκαθίστανται στην Ελλάδα κάτω από καθαρούς κανόνες.

~Εφαρμογή μίας αποτελεσματικής διαδικασίας πόθεν έσχες για όλους τους πολίτες με προτεραιότητα κραυγαλέες περιπτώσεις κατάχρησης δημόσιου χρήματος και νεοπλουτισμού.

~Αποτελεσματικό σχέδιο σύλληψης και διαχείρισης της δημόσιας περιουσίας και άλλων καταχρασμένων οικονομικών πηγών που σήμερα βρίσκονται στο απυρόβλητο προς εξασφάλιση πόρων για την εφαρμογή των ανωτέρω.

Εν κατακλείδι, είναι απόλυτη ανάγκη ο απλός πολίτης να πάρει αυτό το μήνυμα, που είναι μήνυμα ελπίδας και να γίνει ενεργό μέλος στα κοινά. Να κτίσει τις πραγματικές εκκλησίες του για να επιβάλλει την θέληση του που τόσο πολύ έχει παραμεληθεί λόγω της δικής του απαθείας. Πρέπει να αντιληφτεί ότι απελπισμένος, μοιρολάτρης, ηττοπαθείς και απομονωμένος θα χαθεί. Όντας ενεργό μέλος μιας δεμένης οικογένειας, μιας εκκλησίας των πολιτών, ενός υγιούς εργατικού κινήματος που πρέπει να ξανακτίσει εκ βάθρων και της Ελληνικής κοινωνίας στο σύνολο της έχει τη δύναμη να αποφασίζει για το μέλλον του, δύσκολου, μακρινού και φτωχού αλλά αξιοπρεπούς. Πρέπει να δράσει άμεσα γι αυτό το συγκεκριμένο όραμα, ενεργά και με περίσκεψη αν θέλει να σώσει το μέλλον το δικό του, των παιδιών του και της κοινωνίας.

Κ.Π.Βλαχοδήμος

27 12 2010